Róumi
Rubus ulmifolius
Rosaceae
Àutri noum : Roumìo, Roumese, Ròumi, Roumias, Bartas.
Noms en français : Ronce à feuilles d'orme, Mûrier.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :« Pèr la gorjo, lou raumas, s’emplegavo fouorço lou róumi. La tisano de róumi, acò, èro sacra sito qu’avias mau de gousié, qu’avias l’angino. Iéu, aussito qu’aviéu mau de gousié, allez ! anàvou vite cerca uno pougnau de fueio de róumi fresco. Perqué d’acò n’i’a tout l’an, toumbon quàsi pas la fueio » (Parla de Castelano-04-J.-L. Domenge, op.cit.).
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Rubus
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Baragno
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Rubus ulmifolius Schott, 1818
(= Rubus discolor )
Gazoun(-dur)
Sclerochloa dura
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Gazon dur, Sclérochloa ferme.
Descripcioun :Es uno planto gaire coumuno que souvènt rebalo au sòu e que i'agradon lis endré trepeja. Trachis dins li pelouso umido l'ivèr (mai pas l'estiéu). Li fueio arribon fin qu'à la paumo (paniculo). De l'enflourejado parton de grapo que d'un coustat. Dins li grapo lis espigueto soun en rang pèr dos.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 16 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sclerochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 18 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1300 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Pelouso umido
- Trepadou
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Sclerochloa dura (L.) P.Beauv., 2016